Λαμπρόπουλος Β. Γ.
Η ΕΛ.ΑΣ. και η Εισαγγελία αδιαφόρησαν για τις ενδείξεις ότι ετοιμάζεται να εξαφανιστεί
Η ΕΛ.ΑΣ. και οι δικαστικές αρχές γνώριζαν από τον προηγούμενο Μάρτιο ότι καθημερινά ελλοχεύει ο κίνδυνος εξαφάνισης του Νίκου Μαζιώτη και της Πόλας Ρούπα, χωρίς κανείς να αντιδρά!
Ακόμη χειρότερα, οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. άφησαν περιθώριο 15 ημερών στον οργανωτή του «Επαναστατικού Αγώνα» και στη σύζυγό του για να εξαφανιστούν επειδή, όπως δικαιολογήθηκαν, «είχαν να φροντίσουν για άλλους 270 κρατουμένους» και «δέχονταν καθημερινά πολύ κόσμο στο γραφείο τους». Επίσης υποστηρίζουν ότι δεν είχαν καμία ενημέρωση για την επικινδυνότητα των δύο «ανταρτών πόλης» και δεν είχε ζητηθεί κανένα προληπτικό μέτρο για τη φύλαξή τους. Σαν το ζευγάρι να μην είχε ποτέ απασχολήσει τις διωκτικές αρχές, τη Δικαιοσύνη και τα ΜΜΕ.
Η «αδιαφορία» των διωκτικών αρχών για τις κινήσεις των δύο κεντρικών, κατά τη δικογραφία, προσώπων του «Επαναστατικού Αγώνα» ως την ημέρα της εξαφάνισής τους είναι εντυπωσιακή, καθώς από τις ίδιες ακριβώς αστυνομικές υπηρεσίες εζητείτο την ίδια ώρα - όπως αποδεικνύεται από σειρά εγγράφων - ειδική ενημέρωση για τις κινήσεις μικροκακοποιών από τη Χαλκίδα, τη Λευκάδα και άλλες περιοχές της χώρας. Τα σχετικά στοιχεία από τον άγνωστο δικαστικό και αστυνομικό φάκελο για την εξαφάνιση τουΝίκου Μαζιώτη και της συντρόφου του αποκαλύπτει σήμερα «Το Βήμα».
Η έρευνα αποδίδει ευθύνες σε μια σειρά πρόσωπα διαφόρων υπηρεσιών για τον χειρισμό της συγκεκριμένης υπόθεσης, πέρα από τους αστυνομικούς του Τμήματος Εξαρχείων, στους οποίους έπεσε από την πρώτη στιγμή το βάρος. Η στάση τους συνέτεινε, κατά τη δικογραφία, ώστε να παραμονεύει σήμερα ο κίνδυνος αναγέννησης του αντάρτικου πόλης με επανάληψη των βομβιστικών και αιματηρών ενεργειών του. Την ίδια στιγμή το ανθρωποκυνηγητό της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας για τη σύλληψη των δύο βασικών κατηγορουμένων για την υπόθεση του «Επαναστατικού Αγώνα» δεν έχει κανένα αποτέλεσμα σχεδόν έξι μήνες από την ημέρα που χάθηκαν από προσώπου γης.
Ο Νίκος Μαζιώτης και η Πόλα Ρούπα είχαν αφεθεί ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους το φθινόπωρο του 2011, ύστερα από παρέλευση του 18μήνου της προφυλάκισής τους.
Οι κατηγορούμενοι όφειλαν να εμφανίζονται σε τακτά διαστήματα στο Αστυνομικό Τμήμα Εξαρχείων. Αλλά στο ραντεβού της 20ής Ιουνίου 2012 ουδείς εμφανίστηκε, αλλά και κανείς δεν τους αναζήτησε.
Η κινητοποίηση των αστυνομικών αρχών άρχισε μόλις στις 5 Ιουλίου, με καθυστέρηση 15 ημερών και ενώ πια οποιοδήποτε ίχνος του ζευγαριού των αντιεξουσιαστών είχε εξαϋλωθεί. Το «κενό» αυτό των 15 ημερών και η σωρεία παραλείψεων αποτυπώνονται ανάγλυφα σε κατάθεση που έδωσε στις 8 Ιουλίου ένας από τους αξιωματικούς του Αστυνομικού Τμήματος Εξαρχείων.
Οπως αναφέρει, «στο τέλος κάθε μήνα (!) ανάλογα με τις υπηρεσιακές ευχέρειες ελέγχονται οι φάκελοι όσων οφείλουν να δηλώνουν την εμφάνισή τους στο Τμήμα Ασφαλείας. Για την περίπτωση Μαζιώτη - Ρούπα την 29η Ιουνίου 2012 που έγινε έλεγχος των φακέλων από τον γραμματέα διαπιστώθηκε ότι οι προαναφερόμενοι κατηγορούμενοι δεν εμφανίστηκαν ως όφειλαν την 20ή Ιουνίου 2012 ούτε κάποια από τις επόμενες ημέρες. Αυτό αναφέρθηκε σε έναν αρχιφύλακα και στον διοικητή του Τμήματος. Πλην όμως επειδή ήταν μεσημέρι και είχε παρέλθει το ωράριο λειτουργίας της Εισαγγελίας δεν ενημερώθηκε άμεσα αυτή για τις περαιτέρω ενέργειές της. Τις επόμενες δύο ημέρες που ήταν Σαββατοκύριακο η Εισαγγελία επίσης ήταν κλειστή, ενώ οι υπόχρεοι έπρεπε να εμφανισθούν εκ νέου την 1η Ιουλίου 2012. Αποφασίστηκε, λοιπόν, να αναμένουμε την εμφάνισή τους την πρώτη του μηνός και ετέθη "επισημαντική" διαταγή στους φακέλους προκειμένου να γνωρίζουν οι αξιωματικοί υπηρεσίας».
Επί το απλούστερον, δηλαδή, οι... «καρτερικοί» αστυνομικοί των Εξαρχείων δεν ειδοποίησαν κανέναν ανώτερό τους ούτε και την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία για την εξαφάνιση επί δεκαήμερο των δύο βασικών κατηγορουμένων για τον «Επαναστατικό Αγώνα» και απλώς ανέμεναν κάποια στιγμή την «πολυπόθητη εμφάνισή» τους. Σαν να επρόκειτο για μια δεύτερη ευκαιρία σε ασυνεπείς πολίτες.
Αλλά και στη συνέχεια της κατάθεσης του αξιωματικού αποκαλύπτονται και άλλες ολιγωρίες. Για τους αστυνομικούς του Τμήματος Εξαρχείων δεν προείχε η εξαφάνιση του Νίκου Μαζιώτη αλλά ένα θέμα ρουτίνας με μια διαμαρτυρία κατοίκων της περιοχής. Οπως σημειώνει ο ίδιος αξιωματικός στα Εξάρχεια, «οι υπόχρεοι δεν εμφανίστηκαν ούτε την πρώτη του μήνα ούτε τη δεύτερη. Γνωρίζω, λοιπόν, ότι ο διοικητής μαζί με τον γραμματέα την 3η Ιουλίου 2012 συνέταξαν έγγραφο για να γνωστοποιήσουν αυτό στην Εισαγγελία Εφετών Αθηνών και στις αρμόδιες προϊστάμενες υπηρεσίες. Πλην όμως αυτό δεν υπεγράφη από τον διοικητή για διεκπεραίωση καθ' ότι συναντήθηκε εντός του γραφείου του με διαμαρτυρόμενους κατοίκους της περιοχής. Το έγγραφο υπεγράφη την επόμενη ημέρα και πληροφορήθηκα ότι υπήρχε και τηλεφωνική επικοινωνία του διοικητή μου με τον προϊστάμενο της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας».
Ο ίδιος αξιωματικός επισημαίνει ακόμη ότι «ως τη διαπίστωση της εξαφάνισης του Νίκου Μαζιώτη και της Πόλας Ρούπα καμία άλλη αστυνομική υπηρεσία δεν είχε ασχοληθεί με την τύχη τους, ενώ δεν υπήρξε καμία μέριμνα ώστε να υπάρχει ειδικός έλεγχος για τις εμφανίσεις τους ή μη στο Τμήμα Ασφαλείας Εξαρχείων».
Ενδιαφέρον έχει και η αναφορά του διοικητή του Τμήματος Ασφαλείας Εξαρχείων, ο οποίος στη σχετική εσωτερική έρευνα της ΕΛ.ΑΣ. σημείωνε: «Στις 11 Οκτωβρίου 2011 μας δόθηκαν τα δικαστικά έγγραφα για την ανάγκη εμφάνισης των δύο κατηγορουμένων στο Τμήμα Ασφαλείας Εξαρχείων. Ωστόσο πρέπει να σημειωθεί ότι στα διαβιβαστικά έγγραφα της Εισαγγελίας δεν υπήρχε καμία επισήμανση ή υπόμνηση για την (σ.σ.: άμεση) αποστολή της εκάστοτε έκθεσης εμφάνισης στην Εισαγγελία Εφετών Αθηνών. Πρέπει να επισημανθεί ότι σε άλλες περιπτώσεις οι κατά τόπο αρμόδιες εισαγγελικές αρχές επεσήμαιναν και αξίωναν την άμεση αποστολή της έκθεσης εμφανίσεως ώστε να λαμβάνουν και εκείνοι αμέσως γνώση περί της εμφανίσεως ή μη των κατηγορουμένων».
Μάλιστα στην αναφορά του διοικητή επισυνάπτονται σχετικά έγγραφα για ταχύτατη ενημέρωση της Εισαγγελίας για διάφορα άτομα που κατηγορούνται για μικρότερου βεληνεκούς αδικήματα, απαίτηση που δεν διατυπώθηκε εγγράφως για τους Μαζιώτη και Ρούπα.
Αλλά και από τις υπόλοιπες αναφορές του διοικητή του Τμήματος Ασφαλείας Εξαρχείων αποτυπώνεται η περίεργη ασυνεννοησία των αρχών και μάλιστα σε πρωτοφανή μεγέθη. Οπως σημειώνει, «στα διαβιβαστικά μας ανέφεραν ότι, αν οι ανωτέρω (σ.σ.: Μαζιώτης, Ρούπα) δεν εμφανισθούν ενώπιόν μας, να γνωρίσουμε αρμοδίως στις εισαγγελικές αρχές. Δεν προσδιοριζόταν ωστόσο πότε έπρεπε να γίνει αυτή η ενημέρωση. Δηλαδή, μετά την παρέλευση της οριζόμενης ημέρας, μετά από μία εβδομάδα, μετά από ένα δεκαήμερο, μετά από έναν μήνα κ.ο.κ.».
Ο ίδιος ανώτερος αξιωματικός στο έγγραφό του σημειώνει ότι «στην υπηρεσία μου διακινούνται συνολικώς περί τους 270 φακέλους προσώπων στα οποία έχουν επιβληθεί περιοριστικοί όροι εμφάνισης σε συγκεκριμένες υπηρεσίες. Μεταξύ αυτών είναι και εννέα φάκελοι προσώπων ειδικού χειρισμού οι οποίοι τηρούνται σε ξεχωριστό ντοσιέ στο γραφείο του αξιωματικού υπηρεσίας. Για τα παραπάνω εννέα πρόσωπα είχαν δοθεί επανειλημμένως εντολές για αυξημένη επαγρύπνηση και επιμέλεια. Δόθηκε η εντολή κατά παρέκκλιση να ενημερώνομαι άμεσα εγώ, ο υποδιοικητής ή ο γραμματέας προκειμένου να ειδοποιηθεί αμέσως και η Εισαγγελία Αθηνών». Κάτι όμως που δεν έγινε ποτέ...
Γαϊτανάκι ευθυνών
Το προειδοποιητικό έγγραφο
Τα ερωτήματα για την υπόθεση Μαζιώτη-Ρούπα πολλαπλασιάζονται από ένα έγγραφο που συντάχθηκε στις 19 Μαρτίου 2012 από το Τμήμα Ασφαλείας Εξαρχείων και απεστάλη στην Εισαγγελία Αθηνών. Σε αυτό αναγράφονταν οι ημερομηνίες εμφανίσεων των Μαζιώτη και Ρούπα, όπου φαίνονταν οι σημαντικές καθυστερήσεις τους. Κάθε φορά, σύμφωνα με καταθέσεις, οι Μαζιώτης και Ρούπα επικαλούνταν προβλήματα υγείας ή προσωπικά τους ζητήματα για να τις δικαιολογήσουν.
Επιπλέον ο διοικητής του Τμήματος Εξαρχείων σημειώνει ότι είχε επικοινωνήσει με το Τμήμα Κακουργημάτων της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών, όπου τους ενημέρωνε για τις καθυστερήσεις των δύο κατηγορουμένων. Οπως σημειώνεται χαρακτηριστικά στην αστυνομική αναφορά, «η βραδύτητα εμφανίσεως των συγκεκριμένων κατηγορουμένων είχε γνωστοποιηθεί με δική μας πρωτοβουλία στην αρμόδια Εισαγγελία Εφετών Αθηνών χωρίς να υπάρξει από μέρους τους καμία υπόμνηση για δικές μας οφειλόμενες ενέργειες. Πολύ δε περισσότερο από μέρους της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών δεν είχε ζητηθεί (όπως συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις) ούτε η αποστολή των σχετικών εκθέσεων εμφανίσεως, ενώ μας είχε δηλωθεί σαφώς ότι είναι υποχρέωσή μας να αποδεχόμαστε τη δεδομένη καθυστέρηση εμφανίσεως των εν λόγω προσώπων».
Η «αδιαφορία» των διωκτικών αρχών για τις κινήσεις των δύο κεντρικών, κατά τη δικογραφία, προσώπων του «Επαναστατικού Αγώνα» ως την ημέρα της εξαφάνισής τους είναι εντυπωσιακή, καθώς από τις ίδιες ακριβώς αστυνομικές υπηρεσίες εζητείτο την ίδια ώρα - όπως αποδεικνύεται από σειρά εγγράφων - ειδική ενημέρωση για τις κινήσεις μικροκακοποιών από τη Χαλκίδα, τη Λευκάδα και άλλες περιοχές της χώρας. Τα σχετικά στοιχεία από τον άγνωστο δικαστικό και αστυνομικό φάκελο για την εξαφάνιση τουΝίκου Μαζιώτη και της συντρόφου του αποκαλύπτει σήμερα «Το Βήμα».
Η έρευνα αποδίδει ευθύνες σε μια σειρά πρόσωπα διαφόρων υπηρεσιών για τον χειρισμό της συγκεκριμένης υπόθεσης, πέρα από τους αστυνομικούς του Τμήματος Εξαρχείων, στους οποίους έπεσε από την πρώτη στιγμή το βάρος. Η στάση τους συνέτεινε, κατά τη δικογραφία, ώστε να παραμονεύει σήμερα ο κίνδυνος αναγέννησης του αντάρτικου πόλης με επανάληψη των βομβιστικών και αιματηρών ενεργειών του. Την ίδια στιγμή το ανθρωποκυνηγητό της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας για τη σύλληψη των δύο βασικών κατηγορουμένων για την υπόθεση του «Επαναστατικού Αγώνα» δεν έχει κανένα αποτέλεσμα σχεδόν έξι μήνες από την ημέρα που χάθηκαν από προσώπου γης.
Ο Νίκος Μαζιώτης και η Πόλα Ρούπα είχαν αφεθεί ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους το φθινόπωρο του 2011, ύστερα από παρέλευση του 18μήνου της προφυλάκισής τους.
Οι κατηγορούμενοι όφειλαν να εμφανίζονται σε τακτά διαστήματα στο Αστυνομικό Τμήμα Εξαρχείων. Αλλά στο ραντεβού της 20ής Ιουνίου 2012 ουδείς εμφανίστηκε, αλλά και κανείς δεν τους αναζήτησε.
Η κινητοποίηση των αστυνομικών αρχών άρχισε μόλις στις 5 Ιουλίου, με καθυστέρηση 15 ημερών και ενώ πια οποιοδήποτε ίχνος του ζευγαριού των αντιεξουσιαστών είχε εξαϋλωθεί. Το «κενό» αυτό των 15 ημερών και η σωρεία παραλείψεων αποτυπώνονται ανάγλυφα σε κατάθεση που έδωσε στις 8 Ιουλίου ένας από τους αξιωματικούς του Αστυνομικού Τμήματος Εξαρχείων.
Οπως αναφέρει, «στο τέλος κάθε μήνα (!) ανάλογα με τις υπηρεσιακές ευχέρειες ελέγχονται οι φάκελοι όσων οφείλουν να δηλώνουν την εμφάνισή τους στο Τμήμα Ασφαλείας. Για την περίπτωση Μαζιώτη - Ρούπα την 29η Ιουνίου 2012 που έγινε έλεγχος των φακέλων από τον γραμματέα διαπιστώθηκε ότι οι προαναφερόμενοι κατηγορούμενοι δεν εμφανίστηκαν ως όφειλαν την 20ή Ιουνίου 2012 ούτε κάποια από τις επόμενες ημέρες. Αυτό αναφέρθηκε σε έναν αρχιφύλακα και στον διοικητή του Τμήματος. Πλην όμως επειδή ήταν μεσημέρι και είχε παρέλθει το ωράριο λειτουργίας της Εισαγγελίας δεν ενημερώθηκε άμεσα αυτή για τις περαιτέρω ενέργειές της. Τις επόμενες δύο ημέρες που ήταν Σαββατοκύριακο η Εισαγγελία επίσης ήταν κλειστή, ενώ οι υπόχρεοι έπρεπε να εμφανισθούν εκ νέου την 1η Ιουλίου 2012. Αποφασίστηκε, λοιπόν, να αναμένουμε την εμφάνισή τους την πρώτη του μηνός και ετέθη "επισημαντική" διαταγή στους φακέλους προκειμένου να γνωρίζουν οι αξιωματικοί υπηρεσίας».
Επί το απλούστερον, δηλαδή, οι... «καρτερικοί» αστυνομικοί των Εξαρχείων δεν ειδοποίησαν κανέναν ανώτερό τους ούτε και την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία για την εξαφάνιση επί δεκαήμερο των δύο βασικών κατηγορουμένων για τον «Επαναστατικό Αγώνα» και απλώς ανέμεναν κάποια στιγμή την «πολυπόθητη εμφάνισή» τους. Σαν να επρόκειτο για μια δεύτερη ευκαιρία σε ασυνεπείς πολίτες.
Αλλά και στη συνέχεια της κατάθεσης του αξιωματικού αποκαλύπτονται και άλλες ολιγωρίες. Για τους αστυνομικούς του Τμήματος Εξαρχείων δεν προείχε η εξαφάνιση του Νίκου Μαζιώτη αλλά ένα θέμα ρουτίνας με μια διαμαρτυρία κατοίκων της περιοχής. Οπως σημειώνει ο ίδιος αξιωματικός στα Εξάρχεια, «οι υπόχρεοι δεν εμφανίστηκαν ούτε την πρώτη του μήνα ούτε τη δεύτερη. Γνωρίζω, λοιπόν, ότι ο διοικητής μαζί με τον γραμματέα την 3η Ιουλίου 2012 συνέταξαν έγγραφο για να γνωστοποιήσουν αυτό στην Εισαγγελία Εφετών Αθηνών και στις αρμόδιες προϊστάμενες υπηρεσίες. Πλην όμως αυτό δεν υπεγράφη από τον διοικητή για διεκπεραίωση καθ' ότι συναντήθηκε εντός του γραφείου του με διαμαρτυρόμενους κατοίκους της περιοχής. Το έγγραφο υπεγράφη την επόμενη ημέρα και πληροφορήθηκα ότι υπήρχε και τηλεφωνική επικοινωνία του διοικητή μου με τον προϊστάμενο της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας».
Ο ίδιος αξιωματικός επισημαίνει ακόμη ότι «ως τη διαπίστωση της εξαφάνισης του Νίκου Μαζιώτη και της Πόλας Ρούπα καμία άλλη αστυνομική υπηρεσία δεν είχε ασχοληθεί με την τύχη τους, ενώ δεν υπήρξε καμία μέριμνα ώστε να υπάρχει ειδικός έλεγχος για τις εμφανίσεις τους ή μη στο Τμήμα Ασφαλείας Εξαρχείων».
Ενδιαφέρον έχει και η αναφορά του διοικητή του Τμήματος Ασφαλείας Εξαρχείων, ο οποίος στη σχετική εσωτερική έρευνα της ΕΛ.ΑΣ. σημείωνε: «Στις 11 Οκτωβρίου 2011 μας δόθηκαν τα δικαστικά έγγραφα για την ανάγκη εμφάνισης των δύο κατηγορουμένων στο Τμήμα Ασφαλείας Εξαρχείων. Ωστόσο πρέπει να σημειωθεί ότι στα διαβιβαστικά έγγραφα της Εισαγγελίας δεν υπήρχε καμία επισήμανση ή υπόμνηση για την (σ.σ.: άμεση) αποστολή της εκάστοτε έκθεσης εμφάνισης στην Εισαγγελία Εφετών Αθηνών. Πρέπει να επισημανθεί ότι σε άλλες περιπτώσεις οι κατά τόπο αρμόδιες εισαγγελικές αρχές επεσήμαιναν και αξίωναν την άμεση αποστολή της έκθεσης εμφανίσεως ώστε να λαμβάνουν και εκείνοι αμέσως γνώση περί της εμφανίσεως ή μη των κατηγορουμένων».
Μάλιστα στην αναφορά του διοικητή επισυνάπτονται σχετικά έγγραφα για ταχύτατη ενημέρωση της Εισαγγελίας για διάφορα άτομα που κατηγορούνται για μικρότερου βεληνεκούς αδικήματα, απαίτηση που δεν διατυπώθηκε εγγράφως για τους Μαζιώτη και Ρούπα.
Αλλά και από τις υπόλοιπες αναφορές του διοικητή του Τμήματος Ασφαλείας Εξαρχείων αποτυπώνεται η περίεργη ασυνεννοησία των αρχών και μάλιστα σε πρωτοφανή μεγέθη. Οπως σημειώνει, «στα διαβιβαστικά μας ανέφεραν ότι, αν οι ανωτέρω (σ.σ.: Μαζιώτης, Ρούπα) δεν εμφανισθούν ενώπιόν μας, να γνωρίσουμε αρμοδίως στις εισαγγελικές αρχές. Δεν προσδιοριζόταν ωστόσο πότε έπρεπε να γίνει αυτή η ενημέρωση. Δηλαδή, μετά την παρέλευση της οριζόμενης ημέρας, μετά από μία εβδομάδα, μετά από ένα δεκαήμερο, μετά από έναν μήνα κ.ο.κ.».
Ο ίδιος ανώτερος αξιωματικός στο έγγραφό του σημειώνει ότι «στην υπηρεσία μου διακινούνται συνολικώς περί τους 270 φακέλους προσώπων στα οποία έχουν επιβληθεί περιοριστικοί όροι εμφάνισης σε συγκεκριμένες υπηρεσίες. Μεταξύ αυτών είναι και εννέα φάκελοι προσώπων ειδικού χειρισμού οι οποίοι τηρούνται σε ξεχωριστό ντοσιέ στο γραφείο του αξιωματικού υπηρεσίας. Για τα παραπάνω εννέα πρόσωπα είχαν δοθεί επανειλημμένως εντολές για αυξημένη επαγρύπνηση και επιμέλεια. Δόθηκε η εντολή κατά παρέκκλιση να ενημερώνομαι άμεσα εγώ, ο υποδιοικητής ή ο γραμματέας προκειμένου να ειδοποιηθεί αμέσως και η Εισαγγελία Αθηνών». Κάτι όμως που δεν έγινε ποτέ...
Γαϊτανάκι ευθυνών
Το προειδοποιητικό έγγραφο
Τα ερωτήματα για την υπόθεση Μαζιώτη-Ρούπα πολλαπλασιάζονται από ένα έγγραφο που συντάχθηκε στις 19 Μαρτίου 2012 από το Τμήμα Ασφαλείας Εξαρχείων και απεστάλη στην Εισαγγελία Αθηνών. Σε αυτό αναγράφονταν οι ημερομηνίες εμφανίσεων των Μαζιώτη και Ρούπα, όπου φαίνονταν οι σημαντικές καθυστερήσεις τους. Κάθε φορά, σύμφωνα με καταθέσεις, οι Μαζιώτης και Ρούπα επικαλούνταν προβλήματα υγείας ή προσωπικά τους ζητήματα για να τις δικαιολογήσουν.
Επιπλέον ο διοικητής του Τμήματος Εξαρχείων σημειώνει ότι είχε επικοινωνήσει με το Τμήμα Κακουργημάτων της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών, όπου τους ενημέρωνε για τις καθυστερήσεις των δύο κατηγορουμένων. Οπως σημειώνεται χαρακτηριστικά στην αστυνομική αναφορά, «η βραδύτητα εμφανίσεως των συγκεκριμένων κατηγορουμένων είχε γνωστοποιηθεί με δική μας πρωτοβουλία στην αρμόδια Εισαγγελία Εφετών Αθηνών χωρίς να υπάρξει από μέρους τους καμία υπόμνηση για δικές μας οφειλόμενες ενέργειες. Πολύ δε περισσότερο από μέρους της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών δεν είχε ζητηθεί (όπως συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις) ούτε η αποστολή των σχετικών εκθέσεων εμφανίσεως, ενώ μας είχε δηλωθεί σαφώς ότι είναι υποχρέωσή μας να αποδεχόμαστε τη δεδομένη καθυστέρηση εμφανίσεως των εν λόγω προσώπων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ ΚΟΣΜΙΑ. . . . .